Entre as corredoiras
as veigas solitarias
con nomes ben antergos
entre muros e ribadas.
A chaira e as carrizas
súa casa e peneirados
a veigadalén e pomar
todas ben agarimadas.
Mais adiante as porteliñas
e as varelas altaneiras
a besada e devesas
do outro lado as urceiras.
Bem preto, o prado do médio
campos da ínsua e os feás
logo ven o prado dos sieiros
onde canta o paspalláz.
O porto e costa do cortiñal
subindo cara as lamelas
o cabadón e súa cerca, polo
camiño fondo, con barrelas.
A costa dos ánxeles
e a trás das xesteiras
bem preto da barronca
ten carballos e silveiras.
O val do forno e casteliño
subindo ó outeiro da cruz
ás fonteliñas e regueiras
onde a auga das fontes reluz. |